முயன்றால் முடியும்!

by **அருள்** Tue Apr 13, 2010 10:25 pm

ஹிரோஷிமா,
நாகசாகியில் 1945-ம் ஆண்டு முதன்முதலாக அமரிக்கா அணுகுண்டு வீசித்
தாக்குதல் நடத்தியபோது, மகாத்மா காந்தி, அணுசக்தி என்கிற உலக அபாயம்
முளையிலேயே கிள்ளி எறியப்பட வேண்டும் என்றும், இது தொடருமானால் உலகம்
நிம்மதியாக வாழவே முடியாது என்றும் குறிப்பிட்டதுடன் நின்றுவிடாமல், உலக
அழிவின் ஆரம்பம் இதுவாகத்தான் இருக்கும் என்றும் எச்சரித்தார். அவரது
தொலைநோக்குப் பார்வை எத்தனை உண்மை என்பதை நாம் இப்போது நடுக்கத்துடன்
ஏற்றுக்கொள்ள வேண்டிய கட்டாயம் ஏற்பட்டிருக்கிறது.அதுவரை
வெளிநாட்டுப் பயணம் மேற்கொள்வதைத் தவிர்த்து வந்த மூதறிஞர் ராஜாஜி,
1962-ம் ஆண்டில் தள்ளாத வயதில் அமெரிக்காவுக்குப் பயணமானார். அன்றைய
அமெரிக்க அதிபர் ஜான் கென்னடியைச் சந்தித்து, அணு ஆயுதப் போட்டிக்கு
முற்றுப்புள்ளி வைத்து அணுசோதனைகள் நடத்துவதை நிறுத்துங்கள் என்று
கோரிக்கை வைத்தார். வல்லரசுகளின் அணு ஆயுதப் பேராசை உலக அழிவுக்கு
வழிகோலும் என்கிற மூதறிஞர் ராஜாஜியின் எச்சரிக்கை சட்டை செய்யப்படவில்லை.
எத்தனை எத்தனையோ பிரச்னைகள் இருக்க அணு ஆயுதம் பற்றிப் பேச ராஜாஜி
அமெரிக்கா செல்ல வேண்டுமா என்று கேள்வி எழுப்பியவர்கள் இப்போது அந்த
தீர்க்கதரிசனத்தை உணர்வார்கள்.அண்ணல் காந்தியடிகளும்,
மூதறிஞர் ராஜாஜியும் உணர்ந்த அந்த அபாயத்தின் முக்கியத்துவத்தை இப்போது
அமெரிக்க அதிபர் பராக் ஒபாமா பிரதிபலித்திருக்கிறார். 47 நாட்டு அதிபர்களை
வாஷிங்டன் நகரில் வரவழைத்து அணு ஆயுதப் பாதுகாப்பு மாநாடு ஒன்றை அமெரிக்க
அதிபர் கூட்டியிருப்பதை நாம் பாராட்டாமல் இருக்க முடியாது. இத்தனை நாடுகள்
ஒன்றுகூடி உச்சி மாநாடு நடத்தப்படுவது இது 2-வது முறை. 1945-ல் அன்றைய
அமெரிக்க அதிபர் பிராங்க்ளின் ரூஸ்வெல்ட் இதுபோன்றதொரு மாநாட்டை
சான்பிரான்சிஸ்கோ நகரில் கூட்டினார். அதன்விளைவுதான் ஐக்கிய நாடுகள் சபை.
அந்த மாநாட்டுக்கு இரண்டு வாரங்கள் முன்பு அதிபர் ரூஸ்வெல்ட்
மரணமடைந்துவிட்டார்.கடந்த 2007-ம் ஆண்டு நவம்பர் மாதம்
தென்னாப்பிரிக்காவில் ஆறு அணுகுண்டுகளிலிருந்து பிரித்தெடுக்கப்பட்டு
பாதுகாப்பாக வைக்கப்பட்டிருந்த யுரேனியத்தை சில தீவிரவாதிகள் பாதுகாப்பு
வளையத்தை உடைத்து நுழைந்து திருட முற்பட்டபோது உலகம் அதிர்ந்தது. அணு
ஆயுதத்துக்குத் தேவைப்படும் மூலப்பொருள்கள் தீவிரவாதிகளின் கையில் சிக்கி
அவர்களும் அதைப் பயன்படுத்த முற்பட்டால் என்ன ஆகும் என்கிற பயம் உலகைக்
கவ்வியது.அதிபர் ஒபாமாவின் முயற்சியால் அமெரிக்காவும்,
ரஷியாவும் தங்களிடம் உள்ள அணு ஆயுதங்களைக் குறைப்பதற்கு ஒப்புக்
கொண்டிருக்கின்றன. இப்போது உலகில் இருப்பதாகக் கருதப்படும் 23,000 அணு
ஆயுதங்களில் 22,000, அதாவது 95 சதவிகிதம், அமெரிக்கா மற்றும்
ரஷியாவிடம்தான் இருக்கின்றன. சீனா, பிரான்ஸ், இங்கிலாந்து, இஸ்ரேல்,
இந்தியா, பாகிஸ்தான், வடகொரியா உள்ளிட்ட நாடுகள் அனைத்தும் சேர்ந்து
சுமார் 1000 அணு ஆயுதங்கள்தான் வைத்துக் கொண்டிருக்கின்றன.அதிபர்
ஒபாமா கூறுவதுபோல, ஓர் அணு ஆயுத யுத்தத்தின் வாய்ப்பு குறைந்திருப்பது
உண்மை. ஆனால், அணு ஆயுதத் தாக்குதலின் சாத்தியக் கூறுகள்
அதிகரித்திருக்கின்றனவே. அணு ஆயுதத்துக்கான யுரேனியமோ, தொழில் ரகசியமோ
தீவிரவாதிகளின் கையில் சிக்கி அவர்கள், நாட்டு வெடிகுண்டு தயாரிப்பதுபோல,
தொழில்நுட்பம் குறைந்த அணுகுண்டுகளைத் தயாரிக்க முற்பட்டால் அவர்களை யார்
கட்டுப்படுத்த முடியும்?ஈரான் இந்த மாநாட்டுக்கு
அழைக்கப்படவில்லை. இஸ்ரேல் கலந்துகொள்ளவில்லை. பிரிட்டன், பிரான்ஸ் போன்ற
நாடுகள் தங்களது பாதுகாப்புக் கருதி, அணு ஆயுதக் குறைப்புக்கு
ஒப்புக்கொள்ளவில்லை. பிறகு, இந்த மாநாட்டால் என்னதான் நன்மை? அதற்காக
பிரச்னையை இப்படியே வளரவிடுவது ஆபத்து என்பதை யார் மறுக்க முடியும்?அணு
ஆயுதப் பரவல் தடுக்கப்பட வேண்டும் என்பதிலும், அணு ஆயுதப் பாதுகாப்பு
உறுதிப்படுத்தப்பட வேண்டும் என்பதிலும் யாருக்கு என்ன சந்தேகம் இருக்க
முடியும்? உடனடியாக இல்லாவிட்டாலும் அணுசக்தியை உபயோகிக்காத, ஆபத்துகள்
அகற்றப்பட்ட ஓர் உலகம் உருவாக்கப்பட்டே தீரவேண்டும். வருங்காலச்
சந்ததியினருக்கு ஆபத்தான ஓர் உலகை விட்டுச் செல்ல நமக்கு உரிமை இல்லை.அண்ணல்
காந்தியுடைய தொலைநோக்குப் பார்வை அதிபர் பராக் ஒபாமாவுக்கு வழிகாட்டி
இருக்கிறது. உலகை ஆபத்திலிருந்து பாதுகாக்க அதிபர் ஒபாமா எடுக்கும்
முயற்சிகளுக்கு நாம் ஆதரவு அளிக்கக் கடமைப்பட்டவர்கள்! இந்தப் பிரச்னையில்
இந்தியா அமெரிக்காவுடன் கையேந்திருப்பதை நாம் வரவேற்காமல் இருக்க
முடியாது. முயன்றால் அணு அச்சுறுத்தல் இல்லாத அமைதிப் பூங்காவாக ஓர்
உலகத்தை நம்மால் நிச்சயமாக உருவாக்க முடியும்